برايش مينويسم دلتنگشم، ميدانم كه نميداند، ولى ميدانم كه ميخواند .
مينويسم نامه و روزي از اينجا ميروم باخيال او ولي تنهاي تنها ميروم درجوابم شايد او حتي نگويد كيستي شايد او حتي بگويد لايق من نيستي مينويسم من كه عمري با خيالت زيستم گاهي ازمن ياد كن اكنون كه ديگر نيستم
نفسم نفستو خيلي ميخواد,به نفست بگو نفسمو بخواد,اگه نفست نفسمو نخواد,به نفسم ميگم بند بياد
چقدر دلم مي خواهد نامه بنويسم ...تمبر و پاكت هم هست و يك عالمه حرف ...كاش كسي جايي منتظرم بود
موج آرام نگاهت لاف دريارا شكست,ازحصار شب گذشت و مرز فردا راشكست,غم به روى شانه هايم سالها لم داده بود,مهربانيهاى تو،قنديل غمها را شكست
يه روز تو جهنم ميبينمت آخه من و تو جهنمي هستيم تو به جرم اينكه دل من رو دزديدي منم به جرم اينكه يه عمر به جاي خدا تو رو پرستيدم ..
دلهره هایت را به باد بسپار ،اینجا دلیست که برای آرامشت دستی به آسمان دارد .
نتونستی بخونی؟اول جمع کن بعد بخون؛بابا نوشتم”اسیرتم
در سرای گلفروشان گرچه گل بسیار است مثل تو پیدا نمودن مشکل و دشوار است .
میگم دوستت دارم نگو نظر لطفته، چون نظرلطفم نیست نظردلمه .
با تو بر مرغان دریایی امیرم / بی تو در زندان تنهایی اسیرم با تو در کاخ وفا ارباب عشقم / بی تو در کوه جفا سنگی حقیرم
سلام بهونه ی قشنگ من برای زندگی / آره بازم منم همون بهونه همیشگی / فدایه مهربونیات چه میکنی با سرنوشت / دلم برات تنگ شده بود این نامه رو واست نوشت
خــوش به حـال فـرهـاد ... چــون تلخ ترين خـاطـره اش شيـريـن بود ...
فرستنده : مصطفی محمدی/ وازیچه
خودمان را با کلمه "تا قسمت چه باشد" گول می‌زنیم ! " قسمت" اراده من و توست ...
چشم ها را شستم.جور دیگر دیدم.بازهم فرقی نداشت.توهمان بودی که باید دوست داشت ...!!
تبادل
لینک هوشمند